Kociewie słynęło z tradycyjnych wzorów hafciarskich, jednakże w pewnym momencie, owo wzornictwo uległo prawie całkowitemu zatarciu. Przyczyn upatruje się w rozwoju przemysłu włókienniczego i podaży na rynek tańszych tkanin zdobionych mechanicznie.
Etnografom i osobom zajmującym się badaniem polskiej kultury ludowej, bliżej było do bardziej popularnego regionu - Kaszub, niż do Kociewia. Niektóre aspekty wzornictwa i kultury kociewskiej zostały bezpowrotnie utracone.
kafelki kociewskie
Końcówka lat sześćdziesiątych i początek lat siedemdziesiątych, to próba wskrzeszenia haftu kociewskiego. Dokonały tego dwie panie, Maria Wespa (Wespowa) z Morzeszczyna oraz Małgorzata Garysz (Garyszkowa) z Pączewa. Te dwie Kociewiaczki rozpoczęły mozolną pracę rekonstrukcyjną. Ich działania polegały na badaniu sztandarów i chorągwi oraz innych tkanin użytkowych. Sprawdzały ornamentykę, kolorystykę, symbolikę, rozmawiały ze starszymi mieszkankami kociewskich wsi.
kafelki kociewskie
Obie panie, na podstawie swoich badań opracowały własne wzory. U pani Marii występuje 7 podstawowych kolorów, są to:
U pani Małgorzaty natomiast występuje aż 13 barw podstawowych i są to:
kafelki kociewskie
Jak powyżej widać, u obu pań nie występuje bardzo popularny we wzornictwie kaszubskim, kolor czarny.
Pani Maria i pani Małgorzata dysponując otrzymanymi w trakcie swoich badań chustami, czepcami, serwetami i obrusami zaczęły powoli nakreślać wzorzec haftu kociewskiego. Do bazowych wzorów dodały odrobinę swojej inwencji i kreatywności i tak powstały wydane w latach 1978-1980 przez Zrzeszenie Kaszubsko-Pomorskie Teki z wzorami kociewskimi. Haft kociewski charakteryzują kwiaty - tulipany, stokrotki, modraki; jagody, liście, pączki i łodygi.
Specjalnie na zlecenie Cerames, w Meksyku zostaną wyprodukowane kafle z wzorem kociewskim. Tradycyjne meksykańskie wykonanie i wzornictwo inspirowane polskim folklorem przynoszą piorunująca, niesamowitą mieszankę.
kafelki kociewskie